پلام

فوکول: تمام موی سر را کوتاه کرده و فقط یک مقدار در جلوی سر را بلند می کردند که به آن فوکول می گویند.
فچ بیرده: کسی که سر و وضع ژولیده ای داشته  و همیشه غمگین و ماتم زده باشد.
فک کله: به کسی می گویند که موی سرش آشفته و پریشان باشد.
ژندره جیر ژندره جور: به کسی می گویند که بی نظم است و به سر و وضع ظاهری خودش نمی رسد.

 وینجه مونه: وینجه، یعنی سقز جویدنی که چسباندگی خاصی دارد.
به کسانی گفته می شود که مثل سقز چسبنده هستند و به آدم می چسبند.

چپر: دیوار، حصار اطراف باغ، دیواری که به وسیله شاخ و برگ درختان در اطراف باغ درست می کنند.
سامان سو یا سامان سر: مرز مشترک بین دو قطعه زمین را گویند.
لَمْ : استخر ( گودی بزرگ ) در مسیر جریان آب رودخانه در قسمت هایی از رودخانه گودی بزرگ ایجاد شده. که در زبان محلی لم  می گویند.

وربندی: یعنی بستن ساروق به دور کمر
ساروق: همان بقچه را می گویند که در آن نان و پنیر گذاشته و به دور کمر می بندند و با خود به صحرا یا بر سر مزرعه می برند.

ونده: با طناب پشمی یک کیسه بسیار بزرگ می بافند که مثل تور والیبال سوراخ های چهارخانه بزرگی دارد که در آن کاه می ریزند و بار اسب و قاطر و یا الاغ می کنند و بیشتر برای  حمل کاه و علوفه از آن استفاده می نمایند.

سیا ناک: سیاه که همان رنگ سیاه است و ناک یعنی چانه / به کسانی اطلاق می شودکه آدم های بد دهنی هستند وفحاشی زیاد می کنند.
 کهنه لحف: به کسی گفته می شود که مثل یک لحاف کهنه و سنگین بی مصرف باشد.
تم بزه موذی: کسی که همواره در سکوت و خاموشی کارهای موذیانه انجام دهد.
وشنا سگ: کسیکه مثل سگ همیشه گرسنه است.

گردلی: یعنی گرد و دایره شکل / هرچیز گرد و دایره شکل را گوردلی می گویند . به آدم های کوتاه قد و چاق هم اطلاق می شود.